Jurn heeft een scherp oog voor mooie foto’s en een scherpe pen. Hij schreef een nostalgisch stukje over de mooie dagen aan zee als kind.
Zoals die zomer van Tien om te zien…
Blankenberge. Dat was als kleine pagadder het hoogtepunt van elke vakantie. Dat was mama die de avond voor het vertrek sandwiches smeerde en een thermos koffie klaar maakte. Dat was niet kunnen slapen van opwinding wetende dat je de volgende morgen naar zee vertrok. Dat was vroeg opstaan om gepakt en gezakt met de auto richting zee te vertrekken. Dat was tijdens de rit naar daar op de achterbank dromen van de schelpjes die je ging rapen. Dat was indommelen met radio 1 zachtjes spelend op de achtergrond.
Dat was bij aankomst gewekt worden door mama om je sandwiches op te eten. Dat was vol spanning de trappen naar de zeedijk opwandelen in blijde verwachting om eindelijk weer die Noordzee te zien. Maar eerst moest je met enig ontzag voorbij die twee robuuste leeuwen die onder aan de trappen de wacht hielden. En dan was het zo ver. De geur van de zee kwam je tegemoet en de machtige zee doemde op.
Dat was niet kunnen wachten om je schoentjes uit te doen en naar de zeelijn te spurten. Dat was de mooiste schelpjes rapen, achtergelaten door de zee die nu aan het slapen was, met de zeepier die over haar waakte. Dat was de ganse dag zandkastelen bouwen om dan in de verte te horen weerklinken ‘boules de berlin!’ Dat was elk jaar meer verantwoordelijkheid krijgen om verder uit te zwermen. Dat was zelf dat softijsje op de dijk mogen gaan halen. Dat was verloren lopen om dan in een reddingspost afgehaald te worden door je ongeruste ouders wiens opluchting het haalde boven boosheid.
Dat was samen met 20.000 anderen de ganse dag wachten op de dijk om te zien hoe Willy en Anne ‘Tien om te zien’ presenteerden. Dat was luidkeels meezingen met Bart Kaell’s ‘zeil je voor het eerst.’ Dat was verliefd worden op Kim Wilde die ‘you came’ zong.
Als ik me kan herinneren was het toen thans ook al druk en warm. Misschien waren de mensen gewoon meer content dat ze na een jaar hard werken er eindelijk even tussenuit konden. Misschien werden mensen toen opgevoed met andere waarden en normen. Misschien waren mensen toen meer dankbaar. Misschien was het wel allemaal zoals de nummer 1 hit van Erik en Sanne op dat moment… veel te mooi.
Het is nog steeds mooi in Blankenberge, en gelukkig valt er veel meer te beleven dan een marginale vechtpartij op een ‘Brussels’ stukje strand. Lees verder voor mijn beste tips voor uitstapjes en culinaire ontdekkingen in Blankenberge en Zeebrugge.
